ชื่อกรุงเทพฯ ที่ชาวต่างชาติใช้กันทั่วไปนั้น ตามการตีความอย่างหนึ่ง มาจากชื่อที่มีอายุตั้งแต่ก่อนสร้างเมือง นั่นคือ หมู่บ้านหรือเขต (บาง) ของพลัมป่า (มะกอก) ชาวไทยเรียกเมืองหลวงว่ากรุงเทพ ซึ่งเป็นส่วนแรกของชื่ออย่างเป็นทางการที่ยาวและไพเราะ ซึ่งมีความหมายว่า “เมืองแห่งเทพเจ้า เมืองอันยิ่งใหญ่ ที่ประทับของพระแก้วมรกต เมืองที่เข้มแข็ง (ของกรุงศรีอยุธยา) ของพระอินทร์ พระอินทร์” เมืองหลวงอันยิ่งใหญ่ของโลกที่ประดับด้วยอัญมณีล้ำค่า 9 ประการ เมืองแห่งความสุขที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพระราชวังอันกว้างใหญ่ราวกับสวรรค์อันเป็นที่ประทับของเหล่าทวยเทพที่กลับชาติมาเกิด เมืองที่พระอินทร์ประทานให้ และสร้างโดยพระวิษณุกรรม” […]